دو شعر بسیار معروف در توصیف

اولین و بزرگترین

اختر تابناک آسمان جهان اسلام امام علی(ع)

علی ای همای رحمت.......

علي اي هماي رحمت تو چه آيتي خدا را

که به ماسوا فکندی همه سایه ی هما را

دل اگر خداشناسي همه در رخ علي بين

به علي شناختم به خدا قسم خدا را

به خدا که در دو عالم اثر از فنا نماند

چو علي گرفته باشد سر چشمه ي بقا را

مگر اي سحاب رحمت تو بباري ارنه دوزخ

به شرار قهر سوزد همه جان ماسوا را

برو اي گداي مسکين در خانه ي علي زن

که نگين پادشاهي دهد از کرم گدا را

بجز از علي که گويد به پسر که قاتل من

چو اسير تست اکنون به اسير کن مدارا

بجز از علي که آرد پسري ابوالعجائب

که علم کند به عالم شهداي کربلا را

چو به دوست عهد بندد ز ميان پاکبازان

چو علي که ميتواند که بسر برد وفا را

نه خدا توانمش خواند نه بشر توانمش گفت

متحيرم چه نامم شه ملک لافتي را

بدو چشم خون فشانم هله اي نسيم رحمت

که ز کوي او غباري به من آر توتيا را

به اميد آن که شايد برسد به خاک پايت

چه پيامها سپردم همه سوز دل صبا را

چو تويي قضاي گردان به دعاي مستمندان

که ز جان ما بگردان ره آفت قضا را

چه زنم چوناي هردم ز نواي شوق او دم

که لسان غيب خوشتر بنوازد اين نوا را:

«همه شب در اين اميدم که نسيم صبحگاهي

به پيام آشنائي بنوازد و آشنا را»

ز نواي مرغ يا حق بشنو که در دل شب

غم دل به دوست گفتن چه خوشست شهريارا

ای دل زهمه بهتر با مهر علی سازیم

جان در ره این مقصود مردانه در اندازیم
باشیم گدای او بر جمله سر افرازیم
در حلقه مستانش با نغمه هم آوازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

از دفتر عشق او حرفی به ولا خواندیم
دیدیم جمالش را لا حول و لا خواندیم
زین آیت رحمت ما الا الله و لا خواندیم
توحید سرایانیم گوینده ی این رازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

تسبیح و نماز و صوم مر مردم مسجد را
دیر و حرم و کعبه هم زائر و قاصد را
جنات و قصور و حور مر عابد و زاهد را
با مهر و مه رویش با حور نپردازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

ما را سر کویش از کون و مکان خوشتر

دیدار مه رویش از هر دو جهان خوشتر
زنده شده از بویش هم از دل و جان خوشتر
خود از رخ این معنی ما پرده براندازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

ما خاک نشینان را منگر تو حقیر و پست
با یاد خدا شستیم از جمله ی هستی دست
از جام هوالباقی گشتیم خراب و مست
از فرط نشاط و عشق چون مرغ بپروازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

هر چند فقیرانیم فجر همه شاهانیم
در مملکت امکان شاهنشه و سلطانیم
در پیرو ی مولا ما گوش بفرمانیم
گر بنده یزدانیم لیک از همه ممتازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

ای ساقی جانانه می ده دو سه پیمانه
تا باز کشیم از دل ما نعره ی مستانه
ای مطرب فرزانه زان دلبر یکدانه
بر خوان دو سه افسانه تا با تو بیاغازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

ذکر دل ما بنده دان ناد علی باشد

طاعت که بود مقصود آن یاد علی باشد
هستی که به بود آمد از داد علی باشد
ما کفر نمی گوئیم افسانه نمی سازیم
هر کس به کسی نازد ما هم به علی نازیم

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: